कविता: "म कवि बन्ने थिएँ"

तिमीले बनाउन चाहेर

मलाई बिगार्यौ |

मलाई लाग्छ 

म बिग्रेकै थिईन |

प्रेम मा बहुलाउनु बिग्रनु होइन |

मैले हातको औँला काटेर 

तिमीलाई प्रेम पत्र लेखेँ 

रगतले 

तिमीले सम्झ्यौ 

म बिग्रिएँ |

प्रेम मा त जो पनि बहुलाउछ 

जब उसले प्रेम गर्ने प्रेमिका 

तिमी जस्तो हुन्छ |

पुर्णिमा मा जुन देखेर 

कुन मुर्ख रमाउदैन !

हजारौँ अवास्मती फूलहरुको माझमा 

एउटा गुलाफ देख्दा 

को आकर्षित हुँदैन !

तिमीले सम्झ्यौ म बिग्रिएँ 

र बनाउन खोज्यौ 

म झन बिग्रिएँ |

मलाई त्यसै छोडिदिनु पर्थ्यो तिमीले 

बिग्रेकै भए पनि के नै हुन्थ्यो र !

हदै भए म कवि बन्ने थिएँ |||