नयाँ आशा पालेर
हरेकदिन
म
नयाँ जीवन उमार्ने
सपना बोकेर,
भए सम्मको
बल र विवेक प्रयोग गरेर,
बिउ रोप्छु
तर......
खडेरी यति परेछ की
बिउ कहिल्यै उम्रन सकेन
बारी सधैँ बाँझै रहने भो !
______गोपाल अर्याल_____
______१६ माघ २०६९_____
No comments:
Post a Comment