Tuesday, February 28, 2012

प्रतिक्षा


ला.....मो...
प्रतिक्षा !
धैरताको बाँध फुट्दैछ |
म सके सम्म जोगाउने प्रयास मा छु |
कुरूप बन्दै गरेका मान्छेहरु,
सड्दै गएको संस्कार,
भत्किदै गरेको देश को
एउटा कुनामा
म,
प्रतिक्षामा बसेको बर्षौ भयो |
यो बिचमा
म आफैँ कति चोटी भत्किएँ,
फेरी आफैलाई बनाएँ,
कति चोटी |
कति लामो...
प्रतिक्षा !
सायद आशाको अन्तिम सिमाना हुदैन,
मलाई उसैले बनायो
कति चोटी
र उभ्याइदियो यो कुनामा |
आज सम्म म उभिरहें,
चलमलाउने ठाउँ सम्म नपाई |
मेरो देशको
अनि मेरो
स्थिति एउटै छ,
इतिहास देखि |
म भित्र पनि धेरै चलखेल भयो देश !
तर म मा पनि कहिले परिवर्तन आएन |
सधैँ धैरता,
सधैँ आशा,
सधैँ सपना,
लामो प्रतिक्षा....
एउटै डर छ,
कतै अस्तित्व सिद्धिन्छ कि,
प्रतिक्षा सिद्धिनु पुर्बनै ?
आशा को सायद सिमाना हुदैन |
जीवन भरको आशा,
लामो प्रतिक्षा.....

मिति: 23rd January 2012( ९ माघ २०६८ )

कविता: "म कवि बन्ने थिएँ"

तिमीले बनाउन चाहेर
मलाई बिगार्यौ |
मलाई लाग्छ 
म बिग्रेकै थिईन |
प्रेम मा बहुलाउनु बिग्रनु होइन |

मैले हातको औँला काटेर 
तिमीलाई प्रेम पत्र लेखेँ 
रगतले 
तिमीले सम्झ्यौ 
म बिग्रिएँ |
प्रेम मा त जो पनि बहुलाउछ 
जब उसले प्रेम गर्ने प्रेमिका 
तिमी जस्तो हुन्छ |
पुर्णिमा मा जुन देखेर 
कुन मुर्ख रमाउदैन !
हजारौँ अवास्मती फूलहरुको माझमा 
एउटा गुलाफ देख्दा 
को आकर्षित हुँदैन !

तिमीले सम्झ्यौ म बिग्रिएँ 
र बनाउन खोज्यौ 
म झन बिग्रिएँ |

मलाई त्यसै छोडिदिनु पर्थ्यो तिमीले 
बिग्रेकै भए पनि के नै हुन्थ्यो र !
हदै भए म कवि बन्ने थिएँ |||

Monday, February 6, 2012

हाइजेनिक “लूट” र मेरो सन्दर्भ


                  
 “म आज भोलि धेरै हाइजेनिक भाको छु, अलिकति बढी उकालो चढ्न गाह्रो मान्दिन तर म मेरो नियमित स्थानमा भेज म:म: मात्र खान्छु |” दिल्ली बजार को उकालो चढ्दै उनले भने | मलाई औधि माया गर्ने[मलाई त्यस्तै लाग्छ] मेरा एक अग्रज दाई राम्रै भलाकुसारीको मूड मा थिए आज | उनले उनका एकजना सहकर्मी संग भएको भलाकुसारी को प्रसङ्ग बाट भलाकुसारी सुरु गरे |
उनको प्रस्न: ‘तपाइँ सौगात मल्ल चिन्नु हुन्छ ?”
उनका सहकर्मीको उत्तर: ‘चिन्दिन’
‘उनि हिट छन् नि अहिले’
“होर ?”
“तपाइँ दयाहांग राई चिन्नु हुन्छ”
“चिन्दिन”
“उनि पनि हिट छन् नि अहिले”
“होर ?”
“उनीहरु दुवै लूट फिल्म का हिरो हुन्, हाम्रो भाई पनि सौगात मल्ल जस्तै देखिन्छ”
“त्यस पछी उनी वाल्ल परे र ‘हँ, होर’ फेरी दोहोराए” भनेर उनि फिस्स हाँसे |
लौ, लूट ले पनि गज्जब काम गरेछ भन्ने मलाई लाग्यो | बजारमा पुराना मान्छे, पुराना ब्रान्ड मात्र बिक्रि हुन्छन् भन्ने धेरै मान्छेको बिचारलाई राम्रै संग भत्काउदै र’छ लूट ले | उनले हाइजेनिक म:म: पसल खोजे जस्तै अब धेरै दर्शक हाइजेनिक सिनेमा खोज्दै हल तिर धाउने भए भन्ने मलाई लाग्यो |
एकै छिन् पछी म:म: मुखमा हाल्दै उनि फेरी बोले “त्यस पछी मैले तिनलाई भने, कुनै स्थापित ब्रान्ड को नाम मा वा बच्चाहरुले खेलेको फिल्म भनेर बिज्ञापन गर्न छोड्नुस् | त्यस पछी मैले उनलाई मैले कल्पना गरेको पोस्टर को डीजाइन सुनाएँ | मलाई देखाउन उनले धेरै डीजाइन ल्याएका थिए तर चित्त बुज्दा कुनै थिएनन् | अति भएर होला संगै बसेका अर्का एकजना सहकर्मीले त ठाडै भने ‘ दर्शकले फिल्म मा एउटा फिगर खोज्छ सर, के तपाइले दोहोरि गीतको म्युजिक भिडियो को पोस्टर बनाउन खोजेको हो ?’..”

उनि भन्दै थिए “फिल्म राम्रो हुन कन्टेन्ट चाहिन्छ” | संग संगै लूट फिल्मको चर्चा पनि हुदै थियो | म पनि के कम ! कलाकार न परें | फिल्म नहेरेकै भए पनि साथीहरु बाट सुनेका र सोसियल साईट मा पढेका सबै जानकारी प्रयोग गरेर फिल्म हेरेकै अभिनय गर्दै, हो नै जस्तो गरेर मैले पनि साथ दिईरहें | ‘लूट’ नहेरेको मा भित्र भित्रै ग्लानि भईरहेको थियो | मन मनै सोचेँ “अब त लूट हेर्छु हेर्छु” |
सोचें, कति अरुको मात्र कुरो गर्नु ? अब आफ्नै केही कुरो उठाउनु पर्यो |
मैले पनि आफुलाई बिक्रीको लागी बजार मा राखेको धेरै भयो | थोरैले मात्र मलाई किने, तर जतिले किने, सक्दो उपभोग गरे | उनीहरुले जति धेरै उपभोग गरे, म उतिनै नयाँ र बलियो भएँ |
“दाई, सुन्नु न ! यो फिल्म चले पछी मैले दर्शक को गाली खाने सम्भावना कतिको छ ?”
मैले आफुलाई अलि तलै पारेर सोधेँ |
“हेर भाई” उनले भने, “यो फिल्म भनेको नयाँ प्रकारको मिठाइ हो जुन अन्त खोज्दा पाइदैन, त्यसैले यहि खान दर्शकलाई कर लाग्छ | मुभी कति चल्छ म अहिले भन्न सक्दिन तर यो कुरा लेखेर राख, तिमी चल्छौ”
मलाई के चाहियो र म पनि मक्ख ! लौ, महंगी बढेको बेलामा राम्रै बजार भाउ पाए के खोज्नु ?
आफुलाई सामान्य देखाउन मलाई एकछिन् गाह्रै पर्यो |
त्यस पछी सम्भावित प्रोजेक्ट को कुरा र प्रोजेक्ट आफुले गर्ने पक्का भएमा मलाई आफ्नु प्रोजेक्ट मा लिने पूर्ण आश्वासन दिदै म:म: को पैसो आफैले तिरे |
“ल भाई मलाई यो मार्केटिंग को बिषयमा यसो भन्दै गर है” पुतली सडक चोक नेर आए पछी उनले भने | म अलमल्ल परें | “तिमी र म मार्केटिंग को बिषयमा कुरो गर्न आको होइन त बाहिर ?” भने पछी उनि मज्जाले हाँसे | म पनि हाँसीदिएँ | हामी दुवै हाँस्यौँ |