प्रतिक्षा

ला.....मो...

प्रतिक्षा !

धैरताको बाँध फुट्दैछ |

म सके सम्म जोगाउने प्रयास मा छु |

कुरूप बन्दै गरेका मान्छेहरु,

सड्दै गएको संस्कार,

भत्किदै गरेको देश को

एउटा कुनामा

म,

प्रतिक्षामा बसेको बर्षौ भयो |

यो बिचमा

म आफैँ कति चोटी भत्किएँ,

फेरी आफैलाई बनाएँ,

कति चोटी |

कति लामो...

प्रतिक्षा !

सायद आशाको अन्तिम सिमाना हुदैन,

मलाई उसैले बनायो

कति चोटी

र उभ्याइदियो यो कुनामा |

आज सम्म म उभिरहें,

चलमलाउने ठाउँ सम्म नपाई |

मेरो देशको

अनि मेरो

स्थिति एउटै छ,

इतिहास देखि |

म भित्र पनि धेरै चलखेल भयो देश !

तर म मा पनि कहिले परिवर्तन आएन |

सधैँ धैरता,

सधैँ आशा,

सधैँ सपना,

लामो प्रतिक्षा....

एउटै डर छ,

कतै अस्तित्व सिद्धिन्छ कि,

प्रतिक्षा सिद्धिनु पुर्बनै ?

आशा को सायद सिमाना हुदैन |

जीवन भरको आशा,

लामो प्रतिक्षा.....

मिति: 23^rd January 2012( ९ माघ २०६८ )